ΤΟ ΜΟΙΡΟΛΟΙ ΤΣΗ ΨΙΛΙΑΣ

[PAPADAKIS B GIVRGOS]

Η ψιλια, κατα πως λενε, ητονε μια πανωρια γυναικα, ασυνηθιστων διαστασεων, γεννημενη στα τελη του 19ου αιωνα.

Ητανε, ομως, παρα πολυ φτωχη, και προκειμενου να επιβιωσει κατεφευγε στη διακονια στα γυροχωριουλα της επαρχιας.

Ητανε δε και οχι αρκετα υψηλης νοημοσυνης, και μαλιστα σε τετοιο σημειο
που οταν μια φορα την εγραπωσε ενα τελι (θηλια απο συρμα), που ο Μανιαταντρεας και ο Παπαδοβασιλης, εφηβοι τοτες, τση στεσανε για χαζι, δεν ενοιωθε να σκυψει για να αφαιρεσει τη θηλια, αλλα εχτυπουσε
τσι μπετες τση και εσκληριζε ουουου.....αδιακοπα, μεχρι που στο τελος την ελευθερωσανε.

Αυτη, λοιπον, ειχε ενα αδελφο ο οποιος φαινεται αρρωστησε και πεθανε, ενω αυτη ητανε σε καποιο αλλο χωριο για να εξασφαλισει τον επιουσιο(διακονια).

Οταν, λοιπον, το εμαθε επεστρεψε για την κηδεια του αδελφου της.
Αρχισε λοιπον το μοιρολοι χτυπωντας τα στηθια της με τις παρακατω στροφες :

ΕΠΟΘΑΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΤΩΣΕΣ, ΜΑΝΙΟ ΜΟΥ,
ΚΑΙ ΓΩ ΗΜΟΥΝΕ ΣΤΟ ΤΑΤΩ ΜΕΛΗ, ΜΑΝΩΛΙΟ ΜΟΥ,
ΚΑΙ ΕΤΡΩΓΑ ΤΟΝ ΠΕΛΙΔΟΜΟ


Παρατηρηση: TATΩ ΜΕΛΗ= ΚΑΤΩ ΜΕΡΗ (ΤA ΚΑΤΩ ΜΕΡΗ ΗΤΑΝ ΤΑ ΚΑΤΩ ΧΩΡΙΑ ΣΕ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΟ ΥΨΟΜΕΤΡΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΑΙΤΟΥΡΕΣ.
ΠΕΛΙΔΟΜΟΣ = ΠΕΡΙΔΡΟΜΟΣ')