Ο μακαρίτης ο χωριανός μας ο Κωστής ο Ηλιάκης του Παντελή πέθανε στο τέλος της δεκαετίας του 1980, σε πολύ μικρή ηλικία, χτυπημένος από την επάρατη ασθένεια.
Πριν αρρωστήσει, διαισθανόμενος, ίσως, το μικρό διάστημα που θα είχε η ζωή του, άλλαζε πολύ συχνά αντικείμενα επαγγελματικής απασχόλησης.
Ο Αντώνης ο μαραγκός, ο αδερφός του πατέρα του, δεν συμφωνούσε με τις επαγγελματικές αναζητήσεις και περιπλανήσεις του Κωστή. Φέρεται, λοιπόν, να έλεγε για τον ανιψιό του:
- Είναι, μπρε, και κείνος σες ο ανιψιός μου ο Κωστής. Κιαμιά δουλειά δεν του αρέσει, τη μια πιάνει, την άλλη αφήνει. Δεν καθίζει τον κώλο του σε ένα ν τόπο. Η μια δουλειά του βρωμεί, η άλλη του μυρίζει. Εδά, όπου να ‘ναι, θα γενούν εκλογές. Δεν γατέω για να ανακατευτούμε νε ούλοι κι ούλοι, να πιάσουμε λυτούς και δεμένους, να τον ε κατεβάσουμε Νομάρχη, θα δεχτεί θέλει ή θα του πέσει λίγο κι αυτό το αξίωμα;