ΣΩΣΤΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΣΟΥ, ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ!

Ιστορίες από τα παλιά χρόνια.

ΣΩΣΤΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΣΟΥ, ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ!

Δημοσίευσηαπό vangelisk » 14 Ιαν 2014, 19:28

Δεν πρέπει να ήταν η αίσθηση ανωτερότητας των «πρωτευουσιάνων» ο λόγος που μετέτρεπε τους Αθηναίους σε ρήτορες και παντογνώστες στα καφενεία του χωριού μας.

Μάλλον οι ίδιοι οι χωριανοί μας, κουρασμένοι από τις ίδιες και τις ίδιες καθημερινές συζητήσεις μεταξύ τους, αποζητούσαν στα πρόσωπα των Αθηναίων την αλλαγή της καθημερινότητας, τη συζήτηση και άλλων θεμάτων στην ημερήσια διάταξη της κεφενειακής συνεδρίασης, την ενημέρωση, από πρώτο χέρι, από κάποιον κάτοικο της Πρωτεύουσας για τα τεκταινόμενα στην οικονομία και την πολιτική. Βέβαια, δεν εξέλειπαν το δέος και ο θαυμασμός που ένιωθαν για κάποιον που κατάφερε να ξεφύγει από το χωριό, τις λάσπες και τις προβατίνες, και να ζει «σαν τον άνθρωπο» στην Αθήνα.

Εν πάση περιπτώσει, όποιοι κι αν ήταν οι λόγοι, κάθε φορά που κάποιος Αθηναίος ερχότανε στα καφενεία του χωριού αποτελούσε το επίκεντρο του ενδιαφέροντος και οι χωριανοί αμέσως του απεύθυναν τον λόγο, με εκείνη τη χαρακτηριστική ερώτηση:

- Ήντα χαμπάρια στην Αθήνα; Πως τα βλέπετε εσείς εκειά τα πράματα;

Στις περισσότερες φορές ο Αθηναίος, που έβρισκε ανέλπιστα πρόθυμο και ενδιαφέρον ακροατήριο, μετατρεπότανε σε ρήτορα και παντογνώστη με απόψεις και θέσεις επί παντός του επιστητού.

Το χωριανό μας το Γιάννη το Βαρδάκη, τον επονομαζόμενο Βρέντζο ή Καυκά, σε καμιά περίπτωση δεν τον ενδιέφεραν οι συζητήσεις αυτές ούτε και οι απόψεις των Αθηναίων, είναι αμφίβολο, επίσης, αν μπορούσε και να τις παρακολουθήσει.
Από την άλλη πλευρά, όμως, ο Γιάννης, βλέποντας τους άλλους χωριανούς να παρακολουθούν με θαυμασμό, προσοχή και δέος τις απόψεις του Αθηναίου, δεν μπορούσε να μην δείξει ότι κι αυτός συμμετείχε στη συζήτηση.
Έτσι, λοιπόν, ανά τακτά διαστήματα, όση ώρα «αγόρευε» ο Αθηναίος, ο Γιάννης επαναλάμβανε στερεότυπα τη φράση:

- Ναι, βέβαια. Σωστός ο λόγος σου, παιδί μου!

Αν έχετε την περιέργεια, τώρα, να μάθετε πως αντιδρούσε όταν «αγόρευε» στο καφενείο κάποιος χωριανός, ο Γιάννης εξέφραζε την αποδοκιμασία και την περιφρόνησή του προς τον «αγορητή», φροντίζοντας πάντα να μην τον βλέπει, με γκριμάτσες, όπως αυτή που μπορείτε να δείτε στη διεύθυνση:

http://goo.gl/brqRhr
vangelisk
 
Δημοσιεύσεις: 608
Εγγραφή: 24 Αύγ 2007, 12:26
Τοποθεσία: Ρέθυμνο

Επιστροφή στο Ιστορίες

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 2 επισκέπτες

cron